เส้นทางเดินเลียบคลองส่งน้ำสายเล็กๆ มีชื่อว่าเส้นทางปรัชญา เพราะที่นี่เคยมีนักปราชญ์ได้อาศัยเป็นสถานที่บ่มวิชาด้วยการเดินไปแล้วก็เดินมา ตามเส้นทางที่ปกคลุมด้วยกลีบดอกซากุระสีขาวละมุนตา แน่นอนว่าที่นี่คือหนึ่งในเป้าหมายลำดับต้นๆ ของคนที่ต้องการมาชมซากุระที่ Kyoto

แต่ที่น่าสนใจสำหรือใครบางคน คืนบนถนนนักปราชญ์นี้ มีแมวเหมียวที่ไม่ได้มาฝึกวิชา แต่ว่าอาศัยหลบแดดฝน และทักทายผู้คนอยู่แถวนั้นจำนวนหนึ่ง

แต่ถ้าต้องการมาชมแมว แนะนำว่าอาจจะต้องมาให้เช้ากว่านั้น!

ใครที่เลี้ยงแมวย่อมรู้ดีว่า ยามเช้าตรู่เป็นเวลาที่พวกเขาจะออกมา ชมนก ชมไม้ แต่ถ้ามาถึงสายๆหรือบ่ายก็อย่าหวังว่าจะได้เห็นนักปราชญ์ตัวเป็นๆเหล่านี้บนทางเดิน เพราะจะมีแต่นักท่องเที่ยวมากมาย

ด้วยความสงสัยว่าเจ้าเหมียวเหล่านี้ ที่ดูเหมือนจะเป็นแมวจร ทำไมถึงมีรูปร่างที่สมบูรณ์ ฉันจึงได้สำรวจตรวจตราและพยายามมาถึงให้เช้ากว่าเดิมในวันถัดไป แล้วก็ได้คำตอบว่า ภายใต้ความลับของเส้นทางปรัชญา มีป้าคนหนึ่งแกจะมาถึงที่นี่แต่เช้ามืด เพื่อนำอาหารมาแจกให้แมวหลายชีวิต (ช่วงเช้ามืดจะมีแมวหลายตัวมารอกินอาหาร) เสร็จแล้วก็จะเก็บทุกอย่างไม่เหลือร่องรอย

ถ้วยน้ำท่าสะอาดเปลี่ยนใหม่ เตรียมไว้ในชามบอกให้รู้ว่าแมวที่นี่มีคนดูแลและใส่ใจ

ไปเดินชมดอกไม้กัน

แม้จะได้สนทนากันเป็นเวลาไม่นาน แต่นักปราชญ์ท่านก็ได้ให้ข้อคิดเชิงปรัชญากับฉันว่า

“อย่ารอให้ถึงพรุ่งนี้ ค่อยมีความสุข”

พิกัดที่มีแมวบนเส้นทางปรัชญา : map