เรื่องราวของครอบครัว คุซาคาเบะ กับเพื่อนบ้านชื่อ Totoro เริ่มต้นขึ้นเมื่อ พ่อตัดสินใจพาลูกสาวเล็กๆสองคนเดินทางย้ายบ้านมายัง หมู่บ้านเล็กๆในชนบทแห่งหนึ่ง

การย้ายบ้านครั้งนี้ก็เพื่อจะเตรียมเป็นสถานที่สำหรับรับแม่ซึ่งป่วยและรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล กลับมาพักฟื้นที่บ้านหลังใหม่

บ้านใหม่ถึงจะดูเก่า ผุพังบ้าง แต่ก็ดูน่าอยู่ ตระหง่านอยู่ข้างบ้านคือทิวป่าและต้นโอ๊คใหญ่ ที่มีเมล็ดร่วงอยู่รอบๆบ้าน

สมาชิกของครอบครัวที่พากันย้ายบ้านมาครั้งนี้มี พ่อซึ่งเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัย ซัตสึกิเด็กหญิงคนพี่ที่อยู่ในวัยประถม ซึ่งเฉลียวฉลาดและโตพอที่จะช่วยเหลืองานบ้าน ทำกับข้าว ดูแลน้องแทนพ่อกับแม่ได้

และ น้องสาวคนเล็กชื่อ เมย์ ซึ่งยังไม่เข้าโรงเรียนและคอยวิ่งซุกซนอยู่ที่บ้านในยามที่ ซัตสึกิไปโรงเรียน

ทว่าเมื่อเริ่มย้ายของเข้ามา เด็กๆกลับพบว่า มีสิ่งแปลกประหลาดบางอย่างภายในบ้าน!

เป็น ตัวประหลาดเล็กๆสีดำๆ วิ่งไปวิ่งมาอย่างรวดเร็ว ตามที่มืดภายในบ้าน ซึ่งดูน่ากลัวในตอนแรก
คุณยายที่อยู่บ้านใกล้ๆ บอกว่าเป็นภูติประจำบ้านชนิดหนึ่ง …..เมย์จึง เรียกตัวประหลาดนั้นว่า “ภูติน้อย”

แต่กระนั้นทุกคนก็เหมือนจะตื่นเต้นและยินดีกับบ้านใหม่จนลืมสนใจเรื่องน่ากลัว
พ่อ ชวนให้เด็กๆส่งเสียงหัวเราะดังๆ เมื่อภูติผีทั้งหลายรู้ว่ามีคนเข้ามาอยู่อาศัย เขาก็จะค่อยๆพากันย้ายออกไปจากบ้านเอง

เด็กๆ ก็เช่นกัน แม้จะมีความหวาดระแวง แต่เมื่อคิดถึงว่า เมื่อแม่จะได้ออกจากโรงพยาบาลกลับมาอยู่บ้าน
ก็ทำให้บ้านหลังนี้ เป็นที่ที่น่าอยู่ มากกว่าน่ากลัว

เมื่อโรงเรียนยังไม่เปิดเรียน จึงเป็นโอกาสดีที่จะได้ไปเยี่ยมแม่พร้อมๆกัน

เมื่อรู้ว่าอีกไม่นาน หมอก็จะอนุญาตให้แม่กลับบ้าน สองพี่น้องต่างเฝ้าคอยวันนั้นด้วยใจจดจ่อ

เมื่อถึงวันเปิดเรียน ชัตสิกิ เป็นคนตื่นแต่เช้ามาจัดแจงทำกับข้าวให้ตัวเอง และพ่อกับน้องก่อนไปโรงเรียน

เมย์ จึงต้องอยู่บ้าน วิ่งเล่นตามลำพัง และขณะกำลังสนุกกับการ จับลูกอ๊อด วิ่งเก็บลูกโอ๊ค

กลับมีสิ่งหนึ่งปรากฏกาย มีรูปร่างคล้ายแมวผสมกระต่าย แอบย่องมาเก็บลูกโอ๊คที่หล่นอยู่รอบๆบ้าน…
ด้วยอยากรู้ เมย์จึงวิ่งตามตัวประหลาดเหล่านั้นไป

ตัวประหลาดเล็กๆเหล่านั้นได้พากันวิ่งหายเข้าไปในโพรงต้นไม้ใหญ่ที่ดูลึกลับ ซับซ้อน

แต่เมย์ก็ได้วิ่งตามเข้าไปในโพรงไม้อันลึกลับ จนเจอกับตัวประหลาดขนาดใหญ่ที่นอนหลับอยู่

นี่คือการปรากฎกายครั้งแรก

“เธอ คือภูติตัวใหญ่สินะ” เมย์กล่าวคำทักทาย หยอกล้อ พร้อมทั้งตั้งชื่อให้ภูติตัวใหญ่นี้ว่า “โทโทโร”

แล้วเมย์ก็เผลอหลับไปบนที่นอนอันนุ่มราวกับฟูก

เมื่อ ชัตสิกิ กลับจากโรงเรียนมาถึงบ้าน ก็เที่ยวตามหาเมย์ กลับพบว่าเมย์นอนหลับอยู่ในโพรงใกล้ต้นไม้ใหญ่ข้างบ้าน

เมย์พยายามเล่าเรื่อง ภูติตัวใหญ่ให้ซัตสึกิ กับพ่อฟัง ตอนแรกทุกคนก็ทำท่าเหมือนกับไม่เชื่อ

แต่สุดท้ายพ่อบอกกับทั้งสองว่าอาจจะมีภูติอยู่บริเวณบ้านหลังนี้จริงซึ่งเขาคงจะคอยทำหน้าที่ดูแลปกปักครอบครัวของเราที่เข้ามาอาศัยอยู่ในบ้าน

พ่อชวนให้ทั้งสองแสดงความเคารพต่อต้นไม้อันเป็นที่สถิตของภูตินั้น

แล้ววันหนึ่ง ขณะที่ซัตสึกิและเมย์ไปรอพ่อกลับจากที่ทำงาน  ขณะที่ฝนเริ่มตกลงมาและดูเหมือนว่าพ่อจะกลับมาผิดเวลาจนมืดค่ำ

ภูติตัวใหญ่ก็ปรากฏกายอีกครั้ง

มิตรภาพอันแสนอบอุ่น…. ระหว่างเพื่อนบ้านจึงเกิดขึ้น

มีสิ่งอัศจรรย์เกิดขึ้นหลายอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้

เมล็ดพันธุ์แห่งมิตรภาพนั้นงอกงาม

 

จนกระทั่งเกิดเรื่องราวสำคัญ เมื่อวันหนึ่งเมย์เกิดทะเลาะกับพี่สาย และหายตัวไปจากบ้านและตอนนั้นพ่อก็ไม่อยู่บ้าน

ทุกอย่างดูเหมือนจะเลวร้าย เมื่อทั้งซัตสึกิและเพื่อนชาวบ้านช่วยกันออกตามหาเท่าไหร่ก็ไม่พบตัวเมย์

ใครหนอจะมาช่วยได้ นอกจากเพื่อนบ้านที่ชื่อ โทโทโร่

 

และนี่คือเรื่องราวมิตรภาพอันแสนอบอุ่นของครอบครัว คุซาคาเบะ เพื่อนบ้าน ที่ชื่อว่า Totoro

ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม